می دانی پدر جان، ای پینه بر دست مهربان

می دانی پدر جان، ای پینه بر دست مهربان:

دنیای دون، پر است از کاخ نشینان ِ از کار ِ کارگرانِ؛ مرفهین ِ بی درد
و کوخ نشینانِ کمر کمانی ِ خمیده ی بی جول و پلاس؛ دردمندانِ بی نان
گروهی کالبد ِ کار ندیده و حلق ِ حق ناخورده یشان را از خون خلق پر می کنند
و خلقی که لاشه ی فقط زنده ی تکیده یشان را با بلعیدن بغض ِ خود و فرزندان خالی و خواب می کنند.
و ایران ما، سرزمین ِ سرمایه های سر به آسمان ساییده ی نفت و گاز،
زیر نعلین و سم ِ مشتی دزدِ درنده ی دستار بسر و تسبیح بدست
و آه، ایرانیان سر بر آستانِ آسمانِ آه ها و لعنت و نفرینشان بر این اهریمنان...
و خدایان، هستند؟ نیستند؟ اگر هستند، پس خفه و خفته و خندان اند!...
منبع >فیس بوک
طرح غرامت جوانان ایران از انقلابیون 57 که به اشتباه خود اقرار نکرده اند
https://www.facebook.com/enghelab57
نوشته >

Soroush Sokout